Svar til riddara niðurrifsins 11. desember 2008 06:15 Svo virðist - eftir allt sem á undan er gengið - að Hallgrímur Helgason rithöfundur vilji halda áfram að rífa niður og eyðileggja. Í Fréttablaðinu 7. desember slær hann sig til riddara niðurrifsins og þykist vita allt betur en aðrir. Betur en Sjálfstæðisflokkurinn. Betur en Samfylkingin. Úthrópar þá sem eru að vinna þjóðinni allt til heilla. Og reynir að kynda undir pólitískri hatursumræðu á Íslandi ofan á allt annað. Ég er orðinn svolítið leiður á Hallgrími. Aftur og aftur gengur hann of langt. Hann er með Geir H. Haarde á heilanum. Hann uppnefnir forsætisráðherra, kallar hann skjálfhentan, þreyttan og pirraðan, án leiðtogahæfileika sem birtist í hlutverki smástráks með aulabrandara. Talar um ákvarðanafælni hans meðan Geir tekur ákvarðanir á færibandi hvern klukkutíma hvers einasta dags af stjórnvisku og festu fyrir Ísland. Af mikilli reisn. Taugaveiklunarlaust. Í þeirri röð sem er þjóðinni til mestrar gæfu á þessari stundu. Það er mikill vandi að stjórna landi. Ekki síst þegar vandamálin eru á færibandi. Hvað á Hallgrímur eiginlega við? Er hann að tala um sjálfan sig? Það er fráleitt að snúa aðdáun í fyrirlitningu með þeim hætti sem Hallgrímur gerir og úthrópa máttarstólpa þjóðfélagsins - Sjálfstæðisflokkinn. Sem Hallgrímur virðist þó innst inni bera mikla virðingu fyrir. Og allir vita að er eini flokkurinn sem getur tryggt þjóðinni tekjur til framtíðar, ásamt samstarfsflokki sínum í ríkisstjórn Íslands. En svo ræðst Hallgrímur á sinn eigin flokk sem gerir sitt besta líka - Samfylkinguna - og tekur undir ódýrt lýðskrum Vinstri grænna sem eru að græða á neyð þjóðarinnar. Það er lítilmannlegt og hæfir honum ekki. Það er sáraauðvelt að ala á fordómum um þá sem eru með allar byrðar þjóðarinnar á bakinu. Gerir hann sér grein fyrir því hve mikið mæðir á forsætisráðherra Íslands 24 tíma á sólarhring? Heldur hann að það sé eitthvert grín sem Geir H. Haarde er að takast á við á hverjum einasta degi fyrir þjóðina? Með slíka hatursumræðu gegn sér ofan á allt annað? „Ísland er brennandi blokk" segir Hallgrímur. „Íbúarnir [-] góna örvæntingarfullir út úr reykjarkófinu." Voða sniðugt. Heldur Hallgrímur að ástand Íslands sé til að hafa í flimtingum? Aðstæður þjóðarinnar séu eitthvert grín? Íslandi blæðir og hann leyfir sér að gera lítið, bæði úr þjóðinni og þeim sem eru að bjarga henni af mestu heilindum og alvöru út úr verstu krísu lýðveldistímans. Það þarf að gæta einhvers hófs í málflutningi manna. Og vera eitthvert vit í því sem þeir eru að segja. Sem er lögmálið um skaðsemi öfga sem geta búið í okkur öllum. Nú síðast í Hallgrími. Því þetta er makalaust lýðskrum. Rakalaus óvild. Sem gerir engum greiða. Ekki Hallgrími. Ekki Samfylkingunni. Það er nóg komið af ofsóknarkenndri og hatursfullri orðræðu Hallgríms. Hann er hvattur til að líta í eigin barm. Hann skaðar Samfylkinguna og sjálfan sig. Hann þarf að hætta þessu móðursýkislega niðurrifi og fara að bygga upp með okkur hinum. Hallgrímur virðist ekki skilja vanda stjórnmálanna. Vanda raunveruleikans. Hann heldur að gaspursamar patentlausnir í frasakenndum stíl færi okkur úr grafalvarlegum vanda heillar þjóðar inn í framtíðina. En það er alrangt. Það er mikill vandi að stjórna landi. Ekki síst þegar virðing fyrir öllum borgurum þess er höfð að leiðarljósi. Þá er þörf á visku Salómons. Þetta skilur formaður Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra Íslands - Geir H. Haarde. Þetta skilur varaformaður Sjálfstæðisflokksins - Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir. Þetta skilur Sjálfstæðisflokkurinn. Þetta skilur Samfylkingin og forysta hennar. En það virðist ofvaxið skilningi Hallgríms Helgasonar. Höfundur er ráðgjafi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Svo virðist - eftir allt sem á undan er gengið - að Hallgrímur Helgason rithöfundur vilji halda áfram að rífa niður og eyðileggja. Í Fréttablaðinu 7. desember slær hann sig til riddara niðurrifsins og þykist vita allt betur en aðrir. Betur en Sjálfstæðisflokkurinn. Betur en Samfylkingin. Úthrópar þá sem eru að vinna þjóðinni allt til heilla. Og reynir að kynda undir pólitískri hatursumræðu á Íslandi ofan á allt annað. Ég er orðinn svolítið leiður á Hallgrími. Aftur og aftur gengur hann of langt. Hann er með Geir H. Haarde á heilanum. Hann uppnefnir forsætisráðherra, kallar hann skjálfhentan, þreyttan og pirraðan, án leiðtogahæfileika sem birtist í hlutverki smástráks með aulabrandara. Talar um ákvarðanafælni hans meðan Geir tekur ákvarðanir á færibandi hvern klukkutíma hvers einasta dags af stjórnvisku og festu fyrir Ísland. Af mikilli reisn. Taugaveiklunarlaust. Í þeirri röð sem er þjóðinni til mestrar gæfu á þessari stundu. Það er mikill vandi að stjórna landi. Ekki síst þegar vandamálin eru á færibandi. Hvað á Hallgrímur eiginlega við? Er hann að tala um sjálfan sig? Það er fráleitt að snúa aðdáun í fyrirlitningu með þeim hætti sem Hallgrímur gerir og úthrópa máttarstólpa þjóðfélagsins - Sjálfstæðisflokkinn. Sem Hallgrímur virðist þó innst inni bera mikla virðingu fyrir. Og allir vita að er eini flokkurinn sem getur tryggt þjóðinni tekjur til framtíðar, ásamt samstarfsflokki sínum í ríkisstjórn Íslands. En svo ræðst Hallgrímur á sinn eigin flokk sem gerir sitt besta líka - Samfylkinguna - og tekur undir ódýrt lýðskrum Vinstri grænna sem eru að græða á neyð þjóðarinnar. Það er lítilmannlegt og hæfir honum ekki. Það er sáraauðvelt að ala á fordómum um þá sem eru með allar byrðar þjóðarinnar á bakinu. Gerir hann sér grein fyrir því hve mikið mæðir á forsætisráðherra Íslands 24 tíma á sólarhring? Heldur hann að það sé eitthvert grín sem Geir H. Haarde er að takast á við á hverjum einasta degi fyrir þjóðina? Með slíka hatursumræðu gegn sér ofan á allt annað? „Ísland er brennandi blokk" segir Hallgrímur. „Íbúarnir [-] góna örvæntingarfullir út úr reykjarkófinu." Voða sniðugt. Heldur Hallgrímur að ástand Íslands sé til að hafa í flimtingum? Aðstæður þjóðarinnar séu eitthvert grín? Íslandi blæðir og hann leyfir sér að gera lítið, bæði úr þjóðinni og þeim sem eru að bjarga henni af mestu heilindum og alvöru út úr verstu krísu lýðveldistímans. Það þarf að gæta einhvers hófs í málflutningi manna. Og vera eitthvert vit í því sem þeir eru að segja. Sem er lögmálið um skaðsemi öfga sem geta búið í okkur öllum. Nú síðast í Hallgrími. Því þetta er makalaust lýðskrum. Rakalaus óvild. Sem gerir engum greiða. Ekki Hallgrími. Ekki Samfylkingunni. Það er nóg komið af ofsóknarkenndri og hatursfullri orðræðu Hallgríms. Hann er hvattur til að líta í eigin barm. Hann skaðar Samfylkinguna og sjálfan sig. Hann þarf að hætta þessu móðursýkislega niðurrifi og fara að bygga upp með okkur hinum. Hallgrímur virðist ekki skilja vanda stjórnmálanna. Vanda raunveruleikans. Hann heldur að gaspursamar patentlausnir í frasakenndum stíl færi okkur úr grafalvarlegum vanda heillar þjóðar inn í framtíðina. En það er alrangt. Það er mikill vandi að stjórna landi. Ekki síst þegar virðing fyrir öllum borgurum þess er höfð að leiðarljósi. Þá er þörf á visku Salómons. Þetta skilur formaður Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra Íslands - Geir H. Haarde. Þetta skilur varaformaður Sjálfstæðisflokksins - Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir. Þetta skilur Sjálfstæðisflokkurinn. Þetta skilur Samfylkingin og forysta hennar. En það virðist ofvaxið skilningi Hallgríms Helgasonar. Höfundur er ráðgjafi.